Kenpo Kai kan ook geschreven worden in romaji als: Kenpō Kai, kenpokai, kempokai, kenpo-kai en kempo-kai, en in Kanji als (拳法會) of (拳法会).
Kenpo Kai betekent ‘vereniging van vuistmethoden’ (拳 KEN = vuist, 法 PO = methode of systeem, 會 of 会 KAI = vereniging) en is een traditionele Japanse budō-vechtkunst, met enige invloed uit China.
De filosofie ervan ligt in persoonlijke ontwikkeling en het zoeken naar balans door middel van de beoefening en training van Kenpo Kai. Het ontwikkelt zowel fysieke als mentale kracht en veerkracht, waarbij waarden van de samoerai-code, zoals nederigheid, respect, etc., inherent zijn aan de traditionele Japanse vechtkunsten.
Het onderscheidt zich door zijn effectiviteit in gevechten en richt zich voornamelijk op toegepaste zelfverdediging.
Kenpo Kai rust op drie grote pijlers:
REIHO (礼法)
Reiho (etiquette) kalmeert de geest en ontwikkelt zelfbeheersing. Het maakt ons betere mensen en traint ons intellect om snel te reageren in gevaarlijke situaties. Door de beoefening blijven de tradities behouden en wordt de wijsheid van de voorgangers van de huidige Kenshi (beoefenaars van Kenpo Kai) bewaard.
Een Kenpo Kai-spreekwoord zegt: «Zonder een sterke geest en een wijze geest zal er nooit overwinning zijn».
UCHIHO (内法)
Het systeem om het lichaam in balans te brengen (Seitaiho 整体法) omvat technieken van acupressuur (Shiatsuho 指圧法), massage (Anmaho 按摩法), gewrichtsbehandeling (Seifukuho 整復法), studie van vitale punten (Kyushoho 急所法), evenals andere technieken aangepast aan de praktijk van Kenpo Kai, zoals ademhalingsoefeningen (Kokyuho 呼吸法), meditatie (Mokuso 黙想), interne energie (Kiho 気法), filosofie (Tetsugaku 哲学)… al deze methoden vormen het zogenaamde interne systeem (Uchiho 内法) van Kenpo Kai.
BUJUTSUHO (武術法)
Bujutsuho (technisch vechtsysteem) omvat het leren van vechttechnieken. Het bestaat uit: Vormen (Kata型), Zelfverdediging (Goshinjutsu 護身術), Gevechten (Randori 乱取), Traditionele wapens (Buki 武器), Vitale punten (Kyusho 急所), Breuktests (Tameshiwari 試割り), Snijtests (Tameshigiri 試し切り). Deze training omvat slagen, verwondingen, immobilisaties… zowel staand als op de grond, met of zonder wapens, tegen één of meerdere tegenstanders. Dit systeem of methode wordt beschouwd als het externe systeem (Sotoho外法) van Kenpo Kai.
Een Shaolin-monnik met de achternaam Jiang leert zijn familie het vechtsysteem van Shaolin quan, zodat ze zich kunnen verdedigen tegen aanvallen van dieven (aangezien zijn familie herhaaldelijk het doelwit was van aanvallen). Dit vechtsysteem werd van generatie op generatie doorgegeven binnen dezelfde familie en kreeg de naam jiang quan (boksen van de Jiang-familie).
Tijdens het Tokugawa-shogunaat reist een jonge Japanse avonturier genaamd Tawada Ishizaka naar China en tijdens zijn verblijf bij de familie Jiang leert hij het kashima shinto ryū. Door te trouwen met een van de dochters van de meester, wordt hij geaccepteerd als leerling en wordt hij ingewijd in hun vechtkunst.
Terug in Japan besluit Tawada, om te overleven, een theatergezelschap op te richten en voorstellingen te geven op basis van zijn beheersing van jiang chuan, in het Japans Shouken. Op latere leeftijd geeft Tawada het meest spectaculaire deel van zijn optredens door aan zijn zoon. Met de tijd codeert en ontwikkelt hij de beoefening van zijn vechtkunst, waarbij hij enkele elementen van het kashima shinto ryū dat hij in zijn jeugd beoefende, opneemt en zo de stijl een eigen persoonlijkheid geeft. Hij geeft dit door aan zijn nakomelingen en uit deze praktijk zal ishizaka ha Kenpo ontstaan.
De laatste meesters van ishizaka ha Kenpo waren Koiso Ishizaka (1915-1966), zijn broer Kazuo (1921-1998) en de zoon van Koiso, Sotoki Ishizaka (1943-1987).
Kazuo Ishizaka neemt begin jaren 1960 contact op met een nakomeling van de familie Jiang in China, meester Rou Jiang (1889-1978), wordt zijn leerling en traint meerdere jaren onder zijn leiding, waarbij hij de verloren gegane technieken van Shouken herstelt.
Aan het einde van de jaren 1960 voltooit Kazuo Ishizaka de codificatie van Kenpo-Kai na een grondige studie van de vechtsystemen die aan de basis liggen van de kunst van zijn familie, met de bedoeling de verloren gegane technieken van Shouken te herstellen en te integreren met ishizaka ha Kenpo en kashima shinto ryū. Een van zijn grootste steunpilaren om dit doel te bereiken was de Grootmeester Chiaki Ohashi.
Op dat moment wordt Kenpo Kai geboren, zoals we het nu kennen.
Kenpo Kai heeft zijn filosofische principes in de samoerai-geest van bushidō.
In 1969 begint Kenpo Kai officieel te worden onderwezen aan iedereen die het wil leren, zowel oosters als westers, omdat ishizaka ha Kenpo alleen werd onderwezen aan leden van de familie Ishizaka of in zeer beperkte kringen.
In 1980 wordt I.K.K.O. (Internationale Kenpo Kai-organisatie) opgericht in Tokio (Japan).
In 1985 wordt E.K.K.O. (European Kenpo Kai Organization) officieel geregistreerd als delegatie van IKKO voor Europa.
In 1987 sterft meester Sotoki Ishizaka bij een auto-ongeluk in Brazilië.
In 1990 werd het eerste Wereldkampioenschap Kenpo Kai gehouden in Tokio (Japan), waar de Spanjaard Juan María Vidal zich tot wereldkampioen kroonde door in de finale de Amerikaan Mike Robertson te verslaan.
In 1998 overlijdt meester Kazuo Ishizaka, waardoor er een kleine onzekerheid ontstaat over de toekomst van Kenpo Kai. Grootmeester Chiaki Ohashi neemt het Kenpo Kai over en wordt in 2000 president van de Wereld Kenpo Kai Organisatie. Zijn grootste prestatie was de wereldwijde herorganisatie en eenheid van deze vechtkunst om meer bekendheid te verwerven en internationale erkenning voor Kenpo Kai te verkrijgen.
In 2000 verplaatst de centrale Kenpo Kai zich officieel naar de Japanse stad Hamamatsu.
In oktober 2023 vond in Tunesië de ceremonie plaats waarbij Sōke (Hoeder van de school) Chiaki Ohashi werd erkend met de graad van 10e Dan in Kenpo Kai, waarmee hij de enige levende persoon ter wereld werd die deze graad bezit.»
De huidige structuur behoudt de traditionele lesfasen. Kenpo Kai heeft een zeer georganiseerd programma, gebaseerd op kleurgraden genaamd KYŪ (級) en zwarte bandgraden genaamd DAN (段).
Kyū-graad in Kenpo Kai, van hoog naar laag, met verandering van de bandkleur bij elke graad:
Rokkyū (六級) – 6e Kyu (witte band)
Gokyū (五級) – 5e Kyu (gele band)
Yonkyū (四級) – 4e Kyu (oranje band)
Sankyū (三級) – 3e Kyu (groene band)
Nikyū (二級) – 2e Kyu (blauwe band)
Ikkyū (一級) – 1e Kyu (bruine band)
Dan-graad in Kenpo Kai, van laag naar hoog, waarbij de bandkleur altijd zwart is:
Shodan (初段) – 1e Dan
Nidan (弐段) – 2e Dan
Sandan (参段) – 3e Dan, Leraar (Sensei 先生)
Yondan (四段) – 4e Dan
Godan (五段) – 5e Dan, Master van Masters (Shihan 師範)
Rokudan (六段) – 6e Dan
Shichidan (七段) – 7e Dan
Hachidan (八段) – 8e Dan
Kudan (九段) – 9e Dan
Judan (十段) – 10e Dan, Bewaker van de school (Sôke 宗家)
De leerstructuur is gebaseerd op 5 principes:
Kihon (基本) – basis
Kata (型) – vorm
Waza (技) – techniek
Randori (乱取) – vrije oefening
Tameshi (試し) – test, proef
Kenpo Kai omvat het bestuderen van drie grote blokken: de mentale door middel van Reiho, het fysieke welzijn door Seitaiho en het martial door Bujutsuho.
Deze grote blokken vullen elkaar aan om van de Kenshi (拳士) een stabiel en effectief persoon te maken wanneer de situatie dit vereist. Voor dit doel worden verschillende technieken getraind en bestudeerd, zoals:
KIHO
In het gevorderde deel van Kenpo Kai bevinden zich de technieken van energiewerk (kiho), die een aantal ademhalingstechnieken bevatten zoals Kokyu go kata 呼吸剛型 (harde ademhaling), een oefening in isotonische spieropbouw die stabiliteit ontwikkelt en de concentratie van kracht in een specifiek deel van het lichaam mogelijk maakt, met als doel maximale kracht toe te passen in technieken en het lichaam sterker en resistenter te maken. Het is het begin van technieken om de gezondheid te verbeteren.
BUJUTSUHO
Dit is een ander onderdeel van het traditionele Kenpo Kai binnen het externe systeem (Sotoho), dat zich kenmerkt door de ontwikkeling van lichaamsbeheersing, verharding, het gebruik van traditionele wapens (Bukiho), de studie van gevechtsstrategieën gebaseerd op de 5 elementen en dieren (Godai五大) en zelfverdediging (Goshinjutsu). Binnen dit laatste systeem zijn er 3 subsystemen:
GOHO (剛法) – Hard systeem. Goho omvat het leren van het harde systeem, dat zich richt op stoten, blokkades, ontwijkingen…
JUHO (柔法) – Zacht systeem. Juho omvat het leren van het zachte systeem, een vechtmethode die zich richt op grepen, worpen, immobilisaties, wurgingen en gewrichtsverdraaiingen.
GOJUHO (剛柔法) – Hybride systeem. Het hybride systeem Gojuho combineert de twee voorgaande systemen op de meest effectieve manier; het is het meest complete zelfverdedigingssysteem dat wordt beoefend in Kenpo Kai en dus een effectieve methode voor zelfverdediging.
BUKIHO
Wapensysteem. Er worden 12 wapens bestudeerd in Kenpo Kai, waaronder de traditionele Bo 棒 (stok), Nawa 縄 (touw)… het belangrijkste wapen is echter het Japanse zwaard (Nihonto 日本刀).
KATA
Vorm of sequenties. In Kenpo Kai zijn er verschillende kata, die solo of met partners worden uitgevoerd, met of zonder wapens… evenals competitiekata. Voor zwarte banden zijn er ook vormen geïnspireerd op dieren.
GEVORDERDE KENPO KAI
Vanaf de eerste Dan zwarte band begint het leren van gevorderde Kenpo Kai. Zowel technisch als fysiek is dit veeleisender, en dit soort werk is niet mogelijk zonder een goede basis te hebben verworven en begrepen te hebben.»
In 1976 vond het eerste Kenpo Kai-kampioenschap plaats in de Japanse stad Wajima.
Het sportieve aspect van de beoefening van Kenpo Kai is een moderne evolutie die deze krijgskunst in staat stelt zich aan te passen aan de huidige maatschappij, door de integratie van morele en educatieve waarden met oude Japanse krijgerstradities, middels een wedstrijdreglement. De competitie stelt de kenshi (beoefenaar van Kenpo Kai) in staat om eigenschappen zoals bescheidenheid te verwerven, en leert dat schitterende sportieve resultaten vluchtig zijn, en dat men altijd moet blijven evolueren en leren.
In oktober 2023 vond voor het eerst het wereldkampioenschap Kenpo Kai buiten Japan plaats, specifiek in Tunesië (Afrika), een mijlpaal in de geschiedenis van deze school.
COMPETITIEFORMATS IN KENPO KAI:
Er zijn drie gevechtscategorieën:
Een opvallend kenmerk van Kenpo Kai-wedstrijden is dat de deelnemers na het gevecht de REITOKU 礼徳 (hoffelijkheid, erkenning) uitvoeren.
Hierbij gaat de winnaar van het gevecht naar zijn tegenstander, gaan beiden in Seiza 正坐 (knielende positie), doen hun helm af en leggen deze opzij, en maken beiden een buiging (Zarei 座礼), waarbij de winnaar met deze daad de moed, de moed en het respect erkent en de verliezer deze blijk van respect bedankt.
Kenpo Kai wordt wereldwijd geleid door de INTERNATIONAL KENPO KAI ORGANIZATION met hoofdkantoor in Hamamatsu, Japan. Op elk continent is er een delegatie, zoals Europa met de EUROPEAN KENPO KAI ORGANIZATION in Spanje, en elk land heeft zijn eigen vereniging (ingeschreven in het Nationaal Register van Verenigingen van elk land).
De landen waar momenteel Kenpo Kai wordt beoefend zijn onder andere:
Tunesië, Australië, Spanje, Frankrijk, India, Indonesië, Japan, Nepal, Italië, Duitsland, Polen, Roemenië, Peru, Mexico, Nederland, Nieuw-Zeeland, Canada, Zambia, Algerije, Cuba, Dominicaanse Republiek, Madagaskar, Verenigde Arabische Emiraten, Myanmar, Zweden, Verenigde Staten van Amerika.
Hallo, Kenpo Kai is al 50 jaar aanwezig in Europa.
Elke dag proberen wij te verbeteren en te blijven ontwikkelen.
Ons doel is om Kenpo Kai naar alle uithoeken van Europa te brengen, en we willen van dit platform profiteren om u uit te nodigen om lid te worden van de Kenpo Kai-familie.
Wij bieden online trainingsprogramma’s aan, zodat u Kenpo Kai kunt leren op plaatsen waar geen leraren zijn en vervolgens Kenpo Kai kunt uitbreiden in uw regio of land.